محمد عطایی؛ سید هادی حسینی
چکیده
سایندگی به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای مؤثر در قابلیت حفاری سنگها، سرعت حفاری در معادن را به شدت تحتتأثیر خود قرار میدهد. تا کنون چهار روش شناخته شده برای ارزیابی سایندگی سنگها ارائه شده است که از جمله آنها میتوان به روش شاخص سایندگی سنگ (RAI)، اندیس سایش سورشار (CAI)، فاکتور سایش شیمازک (F-abrasivity) و اندیس سایش سرمته (BWI) اشاره ...
بیشتر
سایندگی به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای مؤثر در قابلیت حفاری سنگها، سرعت حفاری در معادن را به شدت تحتتأثیر خود قرار میدهد. تا کنون چهار روش شناخته شده برای ارزیابی سایندگی سنگها ارائه شده است که از جمله آنها میتوان به روش شاخص سایندگی سنگ (RAI)، اندیس سایش سورشار (CAI)، فاکتور سایش شیمازک (F-abrasivity) و اندیس سایش سرمته (BWI) اشاره کرد. در این مقاله، سایندگی شش نوع سنگ معدن با استفاده از فاکتور سایش شیمازک و شاخص سایندگی سنگ مطالعه شده است. برای این منظور با استفاده از مقاطع نازک، میزان کوارتز محتوی و میانگین اندازه دانهها محاسبه شده است. همچنین میزان مقاومت فشاری و کششی (آزمون برزیلی) سنگها در آزمایشگاه تعیین شده است. برای تعیین قابلیت حفاری سنگها، کلیه نمونههای سنگی با استفاده از دستگاه حفاری ضربهای- دورانی چکش بالا مورد حفاری قرار گرفته و سرعت حفاری در آنها ثبت شده است. نتایج حاصل از آزمایشهای انجام شده، نشان میدهد با افزایش میزان فاکتور سایش شیمازک سرعت حفاری به صورت لگاریتمی و با افزایش میزان شاخص سایندگی سنگ سرعت حفاری به صورت نمایی کاهش مییابد.