جلیل قلمقاش؛ سارا هوشمند معنوی؛ منصور وثوقی عابدینی
چکیده
مجموعه نفوذی اشنویه از 3 خانواده نفوذی دیوریت، گرانیت و آلکالی‌سینیت- آلکالیگرانیت (آس- آگ) در بخش شمال باختری پهنه سنندج- سیرجان پدید آمده است. بر پایه ویژگی‌های کانیایی و ژئوشیمیایی، سنگ‌های دیوریتی حاصل ذوب بخشی گوشته تحول یافته سنگکرهای هستند. خانواده گرانیتی با ویژگی‌های آشکار گرانیتهای نوع S حاصل ذوب بخشی سنگ‌های ...
بیشتر
مجموعه نفوذی اشنویه از 3 خانواده نفوذی دیوریت، گرانیت و آلکالی‌سینیت- آلکالیگرانیت (آس- آگ) در بخش شمال باختری پهنه سنندج- سیرجان پدید آمده است. بر پایه ویژگی‌های کانیایی و ژئوشیمیایی، سنگ‌های دیوریتی حاصل ذوب بخشی گوشته تحول یافته سنگکرهای هستند. خانواده گرانیتی با ویژگی‌های آشکار گرانیتهای نوع S حاصل ذوب بخشی سنگ‌های پلیتی- گری‌واکی هستند. خانواده آس- آگ از دو توده با ترکیب آلکالی‌سینیتی- آلکالی‌گرانیتی و آلکالیگرانیت فلورین‌دار که از گرانیتهای نوع A پرآلومین هستند تشکیل شده است. سنگ‌های این خانواده حاصل ذوب بخشی سنگ‌های کوارتز- فلدسپاری تفریقنیافته در دمای بالا بوده‌اند. با توجه به بی‌هنجاری منفی Nb و Ti در نمودارهای چند عنصری و برپایه نمودار Rb-(Y+Nb) سنگ‌های دیوریتی در حاشیه فعال قارهایی (VAG) پدید آمده‌اند. با توجه به محیط تشکیل دیوریتهای منطقه و همزمانی تشکیل آنها با سنگ‌های گرانیتی در 100 میلیون سال پیش، به نظر می‌رسد مجموعه نفوذی اشنویه حاصل فرورانش پوسته اقیانوسی نوتتیس به زیر ایران مرکزی است. با بالاآمدن ماگمای مافیک به درون پوسته قاره‌ای و در اثر حرارت آن، پوسته بالایی دچار ذوب بخشی شده و ماگمای خانواده گرانیتی تشکیل شده است. 20 میلیون سال پس از ایجاد سنگ‌های نفوذی دیوریتی و گرانیتی، ماگمای اولیه خانواده سنگ‌های آلکالی سینیتی- آلکالی‌گرانیتی در اثر حرارت ماگمای مافیک و یا در اثر وقفه در فرورانش و کاهش فشار از ذوب سنگ‌های کوارتز- فلدسپاری پوسته پایینی تکوین یافته است.
رباب حاجی علی اوغلی؛ احمد جهانگیری؛ محسن مؤذن؛ جایلز دروپ؛ رومان بوسکو
چکیده
سنگ‌های آذرین با ترکیب گرانودیوریت، مونزودیوریت، کوارتز مونزودیوریت و کوارتز-دیوریت دارای برونزدهای کوچک و پراکنده در داخل مجموعه دگرگونی‌های تخت سلیمان هستنند. مرز بین این سنگ‌ها با سنگ‌های دگرگونی قدیمی واضح است. پلاژیوکلاز و هورنبلند عمده‌ترین کانی‌های تشکیل دهنده سنگ‌های آذرین مورد مطالعه را تشکیل می‌دهند. تیتانیت و اپیدوت ...
بیشتر
سنگ‌های آذرین با ترکیب گرانودیوریت، مونزودیوریت، کوارتز مونزودیوریت و کوارتز-دیوریت دارای برونزدهای کوچک و پراکنده در داخل مجموعه دگرگونی‌های تخت سلیمان هستنند. مرز بین این سنگ‌ها با سنگ‌های دگرگونی قدیمی واضح است. پلاژیوکلاز و هورنبلند عمده‌ترین کانی‌های تشکیل دهنده سنگ‌های آذرین مورد مطالعه را تشکیل می‌دهند. تیتانیت و اپیدوت در مقادیر فرعی حضور دارند. ترکیب شیمی کانی‌های پلاژیوکلاز، هورنبلند، کلینوپیروکسن و اپیدوت در سنگ‌های کوارتز-دیوریت توسط تجزیه EPMAتعیین شده است. مقادیر بالای Mg و Si همراه با مقادیر پایینTi در ترکیب شیمی حاشیه کانی‌های آمفیبول، احتمالاً به دلیل تأثیر فرایندهای نیمه سالیدوس در طی سرد‌شدگی این سنگ‌ها است.
شرایط تعادلی دمای تبلور بر اساس ترکیب شیمی کانی‌های پلاژیوکلاز و آمفیبول همزیست و همچنین با استفاده از حرارت سنج مقدار Ti در ترکیب آمفیبول مشخص شد. شرایط فشار تبلور و ژرفای جایگیری ماگمای تشکیل دهنده بر اساس ترکیب شیمی کانی‌های کلینوپیروکسن تعیین شد. مقادیر محاسبه شده دما و فشار تبلور سنگ‌های کوارتز- دیوریت مجموعه تخت سلیمان به ترتیب در حدود oC 75±820 و kbar8 به‌دست آمد. بر اساس ترکیب شیمی کانی‌های کلینوپیروکسن تجزیه شده در سنگ‌های کوارتز- دیوریت، ترکیب ماگمای اولیه نیمه قلیایی با ویژگی‌های I-typeنعیین می‌شود.
