حسین مصدق؛ عادل براری؛ بهاءالدین حمدی
چکیده
در زمان کربنیفر، ایران در حاشیه شمالی گندوانا قرار داشته است. نهشتههای دوره کربنیفر ایران با توالیهای قارهای تا دریایی کم ژرفا مشخص میشود. برشسیمهکوه در 5 کیلومتری شمال باختر دامغان و در البرز خاوری قرار دارد. سنگهای کربنیفر(سازند مبارک) این منطقه متشکل از سنگآهکهای با ستبرای مختلف بوده و میانلایههایی از شیل ...
بیشتر
در زمان کربنیفر، ایران در حاشیه شمالی گندوانا قرار داشته است. نهشتههای دوره کربنیفر ایران با توالیهای قارهای تا دریایی کم ژرفا مشخص میشود. برشسیمهکوه در 5 کیلومتری شمال باختر دامغان و در البرز خاوری قرار دارد. سنگهای کربنیفر(سازند مبارک) این منطقه متشکل از سنگآهکهای با ستبرای مختلف بوده و میانلایههایی از شیل نیز در آن دیده میشود. ستبرای نهشتههای کربنیفر در این برش 115 متر است. بخش قاعده برش، بر روی سنگآهکهای ماسهای سازند جیرود قرار دارد و مرز بالایی آن با نهشتههای پرمین با یک سطح فرسایشی مشخص میشود. این تحقیق بر اساس مطالعه بقایای کنودونتها و شناسایی ریزرخسارهها در طول توالی است. عناصر کنودونتی برای مطالعه و تعیین سن، از نمونه سنگها، جدا و شناسایی شدند که شامل 13جنس و 19 گونه هستند. 5 زیستزون (1 زون مربوط به دونین و 4 زون متعلق به کربنیفر) به نامهایcostatus zone(فامنین پسین)، sandbergi-L. crenulata zone (انتهای تورنیزین پیشین- میانی)،typicus-anchoralis,isostaticha-U. crenulata zone (تورنیزین پسین)وG. bilineatus zone(ویزین میانی- پسین) مطابق با زونبندی جهانی معرفی شده است. توالی رسوبی آغازین آشکوب تورنیزین از تناوب لایههای شیلی تیره رنگ غنی از مواد آلی و سنگآهکهای تیره نازک لایه تشکیل شده که در محیطهای دریایی ژرف با اکسیژن کم نهشته شدهاند. ویژگیهای فسیلی و رخسارهای گذر دونین-کربنیفر نشان از بالاآمدگی سریع سطح آب دریا و رخداد غرقابی(Flooding surface) در این برهه زمانی در البرز خاوری دارد که با رخداد جهانی هنگنبرگ در مرز دونین-کربنیفر انطباق کامل نشان میدهد.
عباس فلاح؛ بهاءالدین حمدی؛ حسین مصدق
چکیده
برش مورد بررسی (کیاسر) در منطقه کیاسر، 75 کیلومتری جنوب خاوری ساری و در البرز مرکزی واقع است .نهشتههای کربنیفر (سازند مبارک) 385 متر ستبرا داشته و شامل سنگآهکهای نازک لایه در قاعده و سنگهای آهکی با ستبرای مختلف (به طور عمده متوسط لایه) با میان لایههای شیلی در بخشهای بالاتر است. مرز بین نهشتههای متعلق به دونین و نهشتههای متعلق ...
بیشتر
برش مورد بررسی (کیاسر) در منطقه کیاسر، 75 کیلومتری جنوب خاوری ساری و در البرز مرکزی واقع است .نهشتههای کربنیفر (سازند مبارک) 385 متر ستبرا داشته و شامل سنگآهکهای نازک لایه در قاعده و سنگهای آهکی با ستبرای مختلف (به طور عمده متوسط لایه) با میان لایههای شیلی در بخشهای بالاتر است. مرز بین نهشتههای متعلق به دونین و نهشتههای متعلق به کربنیفر توسط عناصر کنودونتی معین شده است. این مرز در ظاهر یک مرز همشیب و موازی بوده که سنگهای زیرین این مرز متعلق به سازند خوش ییلاقهستند. این مرز در فاصله بین نمونههای 4.1 (متعلق به انتهای دونین) و 4.3(شروع و قاعده کربنیفر) قرار دارد و فاصله این دو نمونه نیز 4 متر است. محدوده مرز با انقراض انواعیچون Pelekysgnathus sp., Icriodus costatus و Polygnathus semicostatus در اواخر دونین (نمونه4.1) و با پیدایش انواع و گونههایی مانند Polygnathus spicatus, Clydagnathus gilwernensis, Polygnathus thomassiوSpathognathodus crassidentathus در اوایل کربنیفر (نمونه4.3 ) مشخص شده است.در مجموع، سنگ آهک در تناوب با شیل به سن فامنین پسین و متعلق به Lower-Middle costatus zone بخش زیرین سنگهای کربنیفر را در منطقه تشکیل میدهند که بیشترین گسترش این زون تا آغاز Siphonodella presulcata zone است. یعنی در واقع زونSiphonodella presulcata را نداریم که میتواند بیانگر نبود کوچکی در حدفاصل دونین تا کربنیفر باشد. در واقع این نبود میتواند با حادثه Hangenberg مرتبط باشد. بر روی سنگهای سازند مبارک نیز تناوبی از ماسهسنگ و شیل متعلق به سازند دورود به سن پرمین زیرین با یک ناپیوستگی(Disconformity) قرار دارد. با مطالعه عناصر کنودونتی (20جنس، 36 گونه و 7 زیرگونه)، 7 زیستزون در نهشتههای متعلق به کربنیفر پیشین (سازند مبارک) تشخیص داده شده است که عبارتند از: 1) sulcata zone 2) duplicata zone 3) sandbergi-L. crenulata zone 4) Gn. typicus zone 5) anchoralis-latus zone 6) texanus- A.scalenus zone 7) Gnathodus bilineatus zone این زیستزونها بیانگر محدوده سنی تورنزین پیشین تا ویزین پسین هستند.
حسین مصدق؛ محمد لنگرانی
چکیده
رخسارههای کربناتی پرمین در البرز مرکزی، دارای جلبکهای آهکی فراوانی هستند. بررسی این رخسارهها منجر به شناسایی گونههای مختلفی از سیانوباکتریها, جلبکهای سبز داسیکلاداسه و ژیمنوکودیاسه و جلبکهای فیلویید شده است. در این نهشتهها، جلبکهای فیلویید در رخسارههای آهکی مرتبط با پشتههای کربناتی شناسایی شدهاند. سیانوباکتریها ...
بیشتر
رخسارههای کربناتی پرمین در البرز مرکزی، دارای جلبکهای آهکی فراوانی هستند. بررسی این رخسارهها منجر به شناسایی گونههای مختلفی از سیانوباکتریها, جلبکهای سبز داسیکلاداسه و ژیمنوکودیاسه و جلبکهای فیلویید شده است. در این نهشتهها، جلبکهای فیلویید در رخسارههای آهکی مرتبط با پشتههای کربناتی شناسایی شدهاند. سیانوباکتریها کم و بیش به صورت قشرساز در رخسارههای کشندی تا لاگونی رمپ درونی گسترش داشته و جلبکهای سبز داسیکلاداسه و ژیمنوکودیاسه به طور عمده در رخسارههای کمژرفای رمپ درونی یافت شدهاند. جلبکهای ژیمنوکودیاسه نسبت به داسیکلاداسهها تا ژرفای بیشتری گسترش داشتهاند. حضور سیانوباکتریها در توالیهای رسوبی منطبق بر مرز سکانسی نوع اول بوده است. جلبکهای فیلویید در رخسارههای مرتبط با سطح پیشروی سکانس حضور داشته و بیشترین فراوانی جلبکهای سبز داسیکلاداسه و ژیمنوکودیاسه در پیرامون بیشترین سطح غرقابی و سیستمتراکت تراز بالا ثبت شده است. فراوانی جلبکهای سبز آهکی از قاعده به رأس پاراسکانسهای کربناتی افزایش نشان میدهد. فراوان شدن جلبکهای سبز آهکی ارتباط نزدیکی با گرمشدگی اقلیمی و گذر از شرایط سردخانهای به گلخانهای در پرمین البرز نشان میدهد.