مریم آقاتابای
چکیده
در این مقاله، ویژگیهای توزیع زمانی زمینلرزههای جنوبخاور زاگرس با استفاده از روشهای چندفرکتالی مطالعه شد. برای تشریح ویژگیهای چندفرکتالی زمان رویداد زمینلرزهها، ابعاد همبستگی عمومی (Dq) و طیف تکینیf(αq) برای زمینلرزههای برابر و بزرگتر از بزرگی کمال (Mc=4.5) محاسبه شد. به منظور بررسی تغییرات مکانی الگوی لرزهخیزی، ...
بیشتر
در این مقاله، ویژگیهای توزیع زمانی زمینلرزههای جنوبخاور زاگرس با استفاده از روشهای چندفرکتالی مطالعه شد. برای تشریح ویژگیهای چندفرکتالی زمان رویداد زمینلرزهها، ابعاد همبستگی عمومی (Dq) و طیف تکینیf(αq) برای زمینلرزههای برابر و بزرگتر از بزرگی کمال (Mc=4.5) محاسبه شد. به منظور بررسی تغییرات مکانی الگوی لرزهخیزی، ناحیه مورد مطالعه به سه منطقه تقسیم و نتایج حاصل از هر بخش با یکدیگر مقایسه شد. طیفهای چندفرکتالی محاسبه شده در سه منطقه نشان میدهد که فعالیت لرزهای در این مناطق دارای ساختار چندفرکتالی ناهمگن است. بهجز زون گذر که در آن سه محدوده مقیاسبندی مشاهده میشود، در دو منطقه دیگر، دو گستره خطی کوتاه مدت و بلند مدت وجود دارد. با توجه به کم بودن محدوده بالایی گستره کوتاه مدت (کمتر از یک سال)، بهنظر میرسد ویژگیهای این گستره توسط زمینلرزههای کوچک (مثل پسلرزهها) درون خوشهها کنترل شده و محدوده بلند مدت توسط توزیع زمانی زمینلرزههای بزرگتر و خوشههای مرتبط با آنها کنترل میشود. در نمودار زون گذر، گستره بلند مدت خود به دو گستره با رفتاری کاملا متفاوت تقسیم شده است. مرز بین این دو گستره بلند با یک شکستگی شاخص در حدود 6/3 سال مشخص شده است. وجود این طول شاخص به این معنی است در منطقه زون گذر علاوه بر خوشههای زمینلرزههای کوچک، خوشههای دیگری از زمینلرزههای بزرگتر نیز وجود دارد. نمودارهای دوره بازگشت زمینلرزهها در سه منطقه نیز کوتاهتر بودن دوره بازگشت زمینلرزههای اصلی در زون گذر را نسبت به مناطق دیگر تأیید میکند. در مجموع، نتایج تحقیق حاضر نشاندهنده پیچیدگی و ناهمگن بودن الگوی توزیع زمینلرزههای زون گذر زاگرس-مکران نسبت به اطراف است.
مریم آقاتابای
چکیده
استان گلستان در یکی از پهنههای لرزهخیز دنیا قرار دارد که رخداد زمینلرزههای تاریخی و دستگاهی بسیار نشان از فعالیت بالای لرزهخیزی آن دارد. بنابراین، مطالعه لرزهخیزی این استان با استفاده از روشهای گوناگون لازم و ضروری است. در این پژوهش از ابزارهای فرکتالی و چندفرکتالی برای مطالعه کمی الگوی زمینلرزههای استان گلستان ...
بیشتر
استان گلستان در یکی از پهنههای لرزهخیز دنیا قرار دارد که رخداد زمینلرزههای تاریخی و دستگاهی بسیار نشان از فعالیت بالای لرزهخیزی آن دارد. بنابراین، مطالعه لرزهخیزی این استان با استفاده از روشهای گوناگون لازم و ضروری است. در این پژوهش از ابزارهای فرکتالی و چندفرکتالی برای مطالعه کمی الگوی زمینلرزههای استان گلستان استفاده شد. برای این منظور با بهکارگیری روشهای انتگرال همبستگی و روش جرم ثابت، بعد همبستگی (D2)، ابعاد عمومی چندفرکتالی(Dq) و طیف f(αq) زمینلرزهها بهدست آمد. تجزیه و تحلیل مراکز سطحی زمینلرزههای استان گلستان نشان داد که پراکندگی آنها دارای دو محدوده مقیاسی با دو الگوی متفاوت است و سازوکاری که الگوی زمینلرزهها را در این دو مقیاس کنترل میکند با یکدیگر تفاوت دارد. بهنظر میرسد مقیاس کوتاه توسط جابهجایی روی گسلها و شکستگیهای کوچک کنترل میشود که سبب شده است تا بعد همبستگی پراکندگی مکانی زمینلرزهها زیاد (84/1) و ساختار چندفرکتالی آنها نیز بسیار ناهمگن شود. ولی پراکندگی زمینلرزهها در مقیاس بزرگتر بیشتر در کنترل روندهای ساختاری چیره در آمده که سببشده است تا بعد همبستگی پراکندگی آنها تقریبا" خطی و ساختار چندفرکتالی همگنتر شود.