علی مهرابی؛ محمد داستانپور؛ شهباز رادفر؛ محمدرضا وزیری؛ رضا درخشانی
چکیده
در پهنه ساختاری زاگرس ایران، محدوده گستردهای از گنبدهای نمکی رخنمون یافته است که ساختاری ویژه در جهان دارند و در شرایط زمینساختی ایجاد شدهاند. گنبدهای نمکی رخنمون یافته در کمربند چینخورده- راندگی زاگرس، الگوهای خطی ایجاد کردهاند. چنین روندهایی به نظر میرسد که وابسته به ساختارهای خطی است که در تصاویر ماهواره ...
بیشتر
در پهنه ساختاری زاگرس ایران، محدوده گستردهای از گنبدهای نمکی رخنمون یافته است که ساختاری ویژه در جهان دارند و در شرایط زمینساختی ایجاد شدهاند. گنبدهای نمکی رخنمون یافته در کمربند چینخورده- راندگی زاگرس، الگوهای خطی ایجاد کردهاند. چنین روندهایی به نظر میرسد که وابسته به ساختارهای خطی است که در تصاویر ماهواره لندست دیده میشود. تشخیص خطوارههای گسلی و ارتباط آنها با موقعیت گنبدهای نمکی از دیدگاه آماری، موضوع این مطالعه است. بر پایه تجزیه و تحلیلهای سنجش از دور، جابهجاییهای افقی در بخشهایی از ساختار چینها و پراکنش گنبدهای نمکی سری هرمز، 34 خطواره گسلی در منطقه تشخیص داده شد. بهمنظور تعیین ارتباط میان محل گنبدهای نمکی و راستای خطوارههای گسلی، روشی آماری به نام وزنهای نشانگر به کار برده شد. بدین منظور، نقشه خطوارههای گسلی و نقشه مرکز گنبدهای نمکی به مدل رستر تبدیل و حریمهایی در پیرامون گسلها استخراج شد؛ سپس ارتباط مکانی میان گنبدهای نمکی و خطوارههای گسلی به طور کمی با استفاده از روش وزنهای نشانگر به دست آمد. بیشترین ارتباط گنبدهای نمکی در فاصله افقی یک کیلومتری از خطوارههاست. روش وزنهای نشانگر، نشان میدهد که خطوارههای گسلی مرتبط با زمینساخت منطقه، مهمترین عامل در جایگیری گنبدهای نمکی در منطقه مورد مطالعه هستند.