نسیم موسوی؛ انوشیروان لطفعلی کنی؛ عبدالمجید موسوینیا
چکیده
در این مطالعه رسوبات مرز سازندهای آیتامیر و آبدراز در برش امیرآباد در خاور منطقه کپهداغ بررسی شدند. بر پایه نانوفسیلهای آهکی برای این محدوده، بر پایه زیستزونبندی NC، سن آلبین پسین تا تورونین پسین تعیین شده است. شواهد بسیاری مانند تغییرات پالئواکولوژیکی و تغییر در میزان تدفین کربن آلی، ثبت رخداد غیر هوازی اقیانوسی مرز سنومانین- ...
بیشتر
در این مطالعه رسوبات مرز سازندهای آیتامیر و آبدراز در برش امیرآباد در خاور منطقه کپهداغ بررسی شدند. بر پایه نانوفسیلهای آهکی برای این محدوده، بر پایه زیستزونبندی NC، سن آلبین پسین تا تورونین پسین تعیین شده است. شواهد بسیاری مانند تغییرات پالئواکولوژیکی و تغییر در میزان تدفین کربن آلی، ثبت رخداد غیر هوازی اقیانوسی مرز سنومانین- تورونین (OAE2) را در رسوبات مربوط به این بخش تأیید میکند. رخدادهای غیرهوازی بیشتر در اثر افزایش حاصلخیزی و تولید رخ میدهند که این شرایط بیشتر با افزایش تدفین کربن آلی در رسوبات همراه است. مطالعات پالئواکولوژیکی در طول توالی امیرآباد، شامل کاهش فراوانی جنسهای Broinsonia و Biscutum در رسوبات مربوط به ابتدای سنومانین پسین و افزایش جنس Watznaueria در این محدوده زمانی است که شرایط محیطی الیگوتروف را پیشنهاد میکند. در بخش انتهایی سنومانین پسین و مرز سنومانین- تورونین با افزایش فراوانی نسبی گونههای شاخص آبهای سطحی مغذی مانند جنس Biscutum و افزایش شاخص حاصلخیزی (Biscutum+Zeugrhabdotus)/Watznaueria حاکمیت شرایط محیطی یوتروف را محتمل میکند. حضور نداشتن جنس Nannoconus که در شرایط غیرهوازی غایب است نیز میتواند از نشانههای محیطی ثبت OAE2 باشد. با درنظر گرفتن میزان کربن آلی کل موجود در رسوبات که در محدوده تعیین شده روند افزایشی دارد و نشانههای پالئواکولوژیکی یاد شده، ثبت رخداد غیرهوازی اقیانوسی سنومانین پسین در رسوبات برش امیرآباد در خاور منطقه کپهداغ قطعی به نظر میرسد. این رخداد جهانی اگر چه در مناطق مختلفی در شیلهای سیاه اقیانوسی گزارش شده؛ ولی در مقاطع بسیاری، بهویژه در خاور حوضه تتیس، در رسوبات مربوط به آبهای کمژرفا نیز به ثبت رسیده است. توالی رسوبات شیلی- مارنی منطقه کپهداغ را میتوان در ادامه روند جهانی آن و به عنوان خاوریترین منطقه از حوضه تتیس نام برد که شرایط غیر هوازی اقیانوسی سنومانین پسین OAE2 در حوضهای به نسبت کمژرفا رخ داده است.
اعظم غلامی فرد؛ انوشیروان لطفعلی کنی؛ اعظم ماهانی پور
چکیده
این مطالعه به بررسی توالی رسوبات کرتاسه زیرین شامل سازندهای سرچشمه و سنگانه در برش قلعه زو، از نقطه نظر نانوفسیل های آهکی می پردازد. ضخامت این دو سازند در برش مورد مطالعه، در مجموع 1351 متر می باشد. بر اساس مطالعات انجام شده، 60 گونه از 33 جنس متعلق به 15خانواده، در این برش شناسایی گردید. بر اساس نانوفسیل های آهکی شاخص، حضور قسمت فوقانی ...
بیشتر
این مطالعه به بررسی توالی رسوبات کرتاسه زیرین شامل سازندهای سرچشمه و سنگانه در برش قلعه زو، از نقطه نظر نانوفسیل های آهکی می پردازد. ضخامت این دو سازند در برش مورد مطالعه، در مجموع 1351 متر می باشد. بر اساس مطالعات انجام شده، 60 گونه از 33 جنس متعلق به 15خانواده، در این برش شناسایی گردید. بر اساس نانوفسیل های آهکی شاخص، حضور قسمت فوقانی زون NC6، زون NC7A، NC7(B&C) و NC8 (A&B) (معادل با قسمت فوقانی زیست زون CC7a، زونCC7b و زون CC8) در سازندهای سرچشمه و سنگانه این برش، محرز شده است. با توجه به نانوفسیل های موجود در این برش، سن آپسین پیشین تا اوائل آپسین پسین برای سازند سرچشمه و آپسین پسین تا آلبین پیشین برای سازند سنگانه پیشنهاد می شود.
نازنین بدری؛ انوشیروان لطفعلی کنی
چکیده
سازند گورپی گسترش وسیعی در حوضه رسوبی زاگرس دارد و به دلیل موقعیت چینهشناسی، زمانی، تنوع و فراوانی میکروارگانیسمها، تاکنون مورد توجه و مطالعه زمینشناسان بسیاری قرارگرفته است. در این مطالعه برای طبقهبندی و انطباق زیستچینهنگاری سازند گورپی در دو برش کوه کورده و کوه گچ (استان فارس، منطقه لار) مطالعات نانوستراتیگرافی بر روی ...
بیشتر
سازند گورپی گسترش وسیعی در حوضه رسوبی زاگرس دارد و به دلیل موقعیت چینهشناسی، زمانی، تنوع و فراوانی میکروارگانیسمها، تاکنون مورد توجه و مطالعه زمینشناسان بسیاری قرارگرفته است. در این مطالعه برای طبقهبندی و انطباق زیستچینهنگاری سازند گورپی در دو برش کوه کورده و کوه گچ (استان فارس، منطقه لار) مطالعات نانوستراتیگرافی بر روی این دو برش صورت گرفت. از مطالعه دقیق300 اسلاید تهیه شده، 53 گونه متعلق به 30 جنس و 15 خانواده شناسایی و توصیف شد. پراکندگی مجموعه نانوفسیلهای موجود، حضور زونهای CC18 تا CC24 در برش کوه کورده با سنی معادل کامپانین پیشین تا مایستریشتین پیشین و زونهای CC19 تا CC24 در کوه گچ با سنی معادل انتهای کامپانین پیشین تا مایستریشتین پیشین را (مطابق با زوناسیون جهانی) آشکار کرد. مطالعه و بررسی نانوفسیلهای سازند گورپی در دو برش یادشده حضور گونههای شاخص عرضهای پایین جغرافیایی را نمایان میسازد که دلالت بر قرارگیری حوضه رسوبی تشکیلدهنده رسوبات سازند گورپی در عرضهای پایین جغرافیایی دارد.
فریبا فروغی؛ انوشیروان لطفعلی کنی؛ سیلویا گاردین؛ محمد وحیدی نیا
چکیده
حوضه رسوبی کپهداغ در شمالخاوری ایران، در ناحیهای بین مرز ایران با ترکمنستان و افغانستان واقع شده و شامل توالیهای دریایی ژوراسیک تا نئوژن میباشد. سازند آبتلخ یکی از واحدهای سنگی کرتاسه بالایی حوضه رسوبی کپهداغ است که بیشترین ضخامت را در خاور این حوضه به خود اختصاص داده است. سازند آبتلخ از لحاظ نانوفسیلهای آهکی، دارای ...
بیشتر
حوضه رسوبی کپهداغ در شمالخاوری ایران، در ناحیهای بین مرز ایران با ترکمنستان و افغانستان واقع شده و شامل توالیهای دریایی ژوراسیک تا نئوژن میباشد. سازند آبتلخ یکی از واحدهای سنگی کرتاسه بالایی حوضه رسوبی کپهداغ است که بیشترین ضخامت را در خاور این حوضه به خود اختصاص داده است. سازند آبتلخ از لحاظ نانوفسیلهای آهکی، دارای فراوانی و غنای بسیار زیاد و دارای حفظشدگی خوب تا متوسط بوده و حاوی جامعه فسیلی متعلق به قلمرو تتیس است. برای مطالعه نانوفسیلهای این سازند، 220 نمونه از برش جلیلآباد و 467 نمونه از برش روستای آبتلخ از قدیم به جدید رسوبات رأس سازند آبدراز، سازند آبتلخ و قاعده سازند نیزار برداشت و برای مطالعات نانوفسیلی آمادهسازی شده است. ضخامت سازند آبتلخ در برش جلیلآباد 8/1325 متر و در برش روستای آبتلخ 1765متر اندازهگیری شدهاست. در این مطالعات، 116 گونه نانوفسیلی از 43 جنس و 15 خانواده شناسایی شده است. برای طبقهبندی زیستچینهنگاری برشهای جلیلآباد و روستای آبتلخ از الگوی تصحیح شده Sissingh (1977)توسط Perch-Nielsen (1985) و الگوی Burnett (1998)استفاده شده است. زیستزونهای نانوفسیلی سازند آبتلخ در برش جلیلآباد، به ترتیب از قاعده تا رأس شامل CC19, CC20, CC21, CC22, و CC23a از الگوی تصحیح شده Sissingh (1977) توسط Perch-Nielsen (1985) و زیرزونهای UC14dTP، UC15bTP، UC15cTP،UC15dTP،UC15eTP و زون UC16 از الگوی Burnett (1998) است. در برش روستای آبتلخ این سازند از زیستزون CC19 (UC14dTP)شروع و تا زون CC23a (UC16) ادامه مییابد. بدین ترتیب سن بخش پسین کامپانین پیشین (Late Early Campanian) تا انتهاییترین بخش کامپانین پسین (latest Campanian) برای سازند آبتلخ در برشهای جلیلآباد و روستای آبتلخ پیشنهاد میشود.
محمدعلی سینا؛ سید علی آقانباتی؛ انوشیروان لطفعلی کنی؛ علیرضا بهادری
چکیده
با توجه به فراوانی نسبی و محدوده چینهشناسی کوتاه و گسترش جغرافیایی گسترده نانوفسیلهای آهکی، این گروه از فسیلها ابزار بسیار مناسبی برای زیرتقسیم بندی زیستچینهنگاری، بویژه در کرتاسه پسین هستند. در این راستا، 131 اسلاید میکروسکوپی از رسوبات شیلی و مارنی سازند گورپی با ستبرای 320 متر در برش پلدختر تهیه و 22 جنس و 35 گونه شناسایی ...
بیشتر
با توجه به فراوانی نسبی و محدوده چینهشناسی کوتاه و گسترش جغرافیایی گسترده نانوفسیلهای آهکی، این گروه از فسیلها ابزار بسیار مناسبی برای زیرتقسیم بندی زیستچینهنگاری، بویژه در کرتاسه پسین هستند. در این راستا، 131 اسلاید میکروسکوپی از رسوبات شیلی و مارنی سازند گورپی با ستبرای 320 متر در برش پلدختر تهیه و 22 جنس و 35 گونه شناسایی و جدول گسترش آنها رسم شد. مطالعه پراکندگی گونههای نانوفسیلی نشان میدهد که روی هم رفته، 9 زیستزون بر اساس نخستین پیدایش (FO) گونههای شاخص در برش پلدختر وجود دارد که در محدوده زمانی مناطق (CC18-CC26) از منطقهبندی Sissing (1977) قرار میگیرند. بر این اساس، زمان نهشت این سازند از کامپانین زیرین تا پایان ماستریشتین پیشنهاد میشود. حضور گونههای شاخص عرضهای جغرافیایی پایین در برش پلدختر از سازند گورپی دلالت بر قرارگیری حوضه رسوبی تشکیلدهنده رسوبات این سازند در عرضهای جغرافیایی پایین در زمانهای یادشده دارد.